Super League εικοστή τέταρτη Αγωνιστική

Παρελθόν αποτελεί και η εικοστή τέταρτη αγωνιστική στη φετινή super leage ενώ απομένουν 6 αγωνιστικές έως τη λήξη του πρωταθλήματος και ο τίτλος που μπορεί να αποδοθεί είναι ο εξής"Η μητέρα όλων των μαχών κάηκε μαζί με το Πατρινό καρνάβαλο". Το έχουμε πει πολλές φορές (όπως και την προηγούμενη), ότι το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει και όσο συνεχίζεται θα έχουμε και άλλου είδους αλλαγές στον πίνακα της βαθμολογίας και στη κορυφή και στο τέλος. Εντάξει το ντέρμπι έληξε και το ερωτηματικό που βγαίνει είναι "ε και"; Πραγματικά σε ένα φαινομενικά "αδιάφορο" παιχνίδι, νικητής θα μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε όχι γιατί ο φιλοξενούμενος ήταν καλός, απλά το δοκάρι που είχε από στημένη φάση του δίνει αυτό το δικαίωμα, εξάλλου στο γήπεδο Γ. Καραϊσκάκης και ο Άρης και ο Εργοτέλης και ο Πανθρακικός είχαν σταθεί πολύ καλύτερα. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αναίρεσε το γεγονός, πως οι με διαφορά δυο καλύτερες ομάδες δεν έχουν και μεταξύ τους ΧΑΟΤΙΚΗ διαφορά. Μπορεί τα παιχνίδια Ολυμπιακού και ΠΑΟ να έληξαν ισόπαλα, αλλά αν δεν είχε ακυρωθεί κανονικότατο τέρμα του Ολυμπιακό με τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο, το +11 θα ήταν +13 κ.Τεν Κάτε, κατά συνέπεια είναι χαοτική η μεταξύ σας διαφορά. Αντί ο κ.Τεν Κάτε να στήσει πιο επιθετικά την ομάδα του, μιλάει για δυο φάσεις που συμπυκνώνονταν σε μια.
Φυσικά ο προπονητής των πράσινων για τη συγκεκριμένη φάση δεν είχε άδικο, ίσως και για την αποβολή, αλλά η κάμερα απ' τις πλευρές που έδειξε τη φάση, δεν ξεκαθάριζε με της λήψεις της, αν τελικά υπήρχε η δεν υπήρχε επαφή. Όμως ο εν λόγω προπονητής, δεν είδε το επίσης ανύπαρκτο οφσάιντ που δόθηκε στο πρώτο ημίχρονο στον Γκαλλέτι μετά από απίθανη μπαλιά του Μπελούτσι, όπως δεν είδε το καθαρότατο πέναλτι - κόκκινη κάρτα σε αυτό που ανέτρεψε τον Γκαλλέτι και την καθαρή αποβολή του Χριστοδουλόπουλου σε εκτός φάσης σπρώξιμο στον Τοροσίδη.
Έχουμε πει χιλιάδες φορές, πως η διαιτησία είναι άλλοθι για να παραμείνεις στάσιμος και ο Παναθηναϊκός είναι στάσιμα νερά εδώ και 15 χρόνια. Στην πραγματικότητα δεν έχει κανείς το δικαίωμα επικαλείται την διαιτησία ακόμα και όταν στον σφάζει με το βαμβάκι, τα παιχνίδια δεν χάνονται εκεί πάντα. Εξάλλου το παρελθόν του Παναθηναϊκού μόνο λευκό δεν είναι. Εδώ ο καλύτερος Ηρακλής όλων των εποχών θυσιάστηκε με τα "λουλούδια της Μαρίας". Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τους συρμούς με τα πορτοκάλια του Γουέμπλεϋ για το Βελιγράδι και της αποκαλύψεις της συζύγου του δικτάτορα; Τις γούνες - "δωροδοκίες" της Δυναμό Κιέβου σε εκείνο τον απίθανο διαιτητή που δεν αποδείχτηκαν ποτέ;
Τους Μπουμπλήδες η τις εκατοντάδες βουτιές τύπου Θανάση Δημόπουλου που μετατρέπονταν σε πέναλτι σε Ελλάδα και Ευρώπη, το περσινό γκολ στο Καραΐσκάκη, που η μπάλα ήταν 2 μέτρα εκτός γηπέδου και στο τέλος μέτρησε γκολ; Σταματάμε εδώ γιατί ο κατάλογος είναι ατελείωτος.
Έχουμε πει πως για τη διαιτησία δεν μπορεί να μιλάει κανείς, ίσως μόνο ο τελευταίος της τελευταίας κατηγορίας του Δ' Τοπικού της (χ) η (ψ)ΕΠΣ, πόσω μάλλον οι "τέσσερις μεγάλοι" του Ελληνικού ποδοσφαίρου, που συνήθως πατούν επί πτωμάτων, οι τρεις απ' τη Θεσσαλία και κάτω και ο τέταρτος στη Β. Ελλάδα.
Επιτέλους ας φτιάξει ομάδα ο πολυμετοχικός(χρήμα έχει άφθονο) και αγοράζοντας τη μισή Σέντ ε Τιέν μπορεί να πάρει και αυτός το πρωτάθλημα.
Το αποτέλεσμα στο "ντέρμπι" ήταν πέρα για πέρα δίκαιο και για μας, όποιος δε μετατρέπει τις φάσεις σε γκολ(όπως ο Ολυμπιακός σε τρεις περιπτώσεις), δίκαια χάνει βαθμούς, γιατί για μας δεν υπάρχει "θεά τύχη". Κάθε ευκαιρία που χάνεται είναι: Η " δείγμα της μη διαλεκτικής ανάπτυξης μιας ομάδας στον αγωνιστικό χώρο με αποτέλεσμα το τελικό σουτ να γίνεται άτσαλα, η δείγμα πως υπάρχει έλλειψη φαντασίας και αυτοματισμών, η ο ένας προπονητής έχει καταφέρει να καταστρέψει τη λειτουργία της ομάδας του αντίπαλου συναδέλφου του".
Για μας τα ντέρμπι δεν παίζουν κανένα ρόλο, είναι αγώνες σαν όλους τους άλλους που πρέπει να φέρεις ένα θετικό αποτέλεσμα και τίποτα περισσότερο. Φυσικά είναι αγώνες με μια ιδιαίτερη ιστορικότητα, αλλά τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Τα ντέρμπι τα χρησιμοποιεί το σύστημα για να αποχαυνώνει περισσότερο τις μάζες και να τις οδηγεί σε ανώδυνες εκτονώσεις.
Ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Πανιώνιο και μάλιστα δίκαια μιας και ξέρει τι γυρεύει μέσα στον αγωνιστικό χώρο και κακώς η ομάδα της Ν. Σμύρνης φωνάζει για το δεύτερο γκολ του δικεφάλου, όχι γιατί δεν ήταν φάουλ, ήταν καραμπινάτο φάουλ, αλλά αν δεν είχε κλειστεί στη μικρή περιοχή του για να σώσει το 1-0, δε θα είχε το παραμικρό πρόβλημα και για μας έχασε δικαιότατα, ας μάθουμε επιτέλους όπως στρώνουμε να κοιμόμαστε.
ΥΓ* Για τους φίλους που μας λένε γιατί δεν γράφουμε για κύπελλο και Ευρώπη θα πούμε τα παρακάτω και όποιος καταλάβει, κατάλαβε.
Μια ομάδα μπορεί να πέσει κατηγορία στη Γαλλία η και αλλού(έχει ξανασυμβεί πολλές φορές), νικάει και μάλιστα δυο φορές τον υποψήφιο πρωταθλητή Ελλάδας, αλλά ίσως πάρει και το UEFA που κατά τη γνώμη μας η θα το πάρει η αυτή, η Ζενίτ η οποία φέτος στο Ρώσικο πρωτάθλημα ήρθε έκτη μετά βίας.
Αυτό αποδείχνει ότι τα κύπελλα Ευρώπης (που συνειδητά δε γράφουμε γι αυτά, όπως δε γράφουμε ούτε για το κύπελλο Ελλάδας επίσης συνειδητά), ως τίτλοι δεν χαρακτηρίζονται στην συνέχεια και στη συνέπεια πολών αγώνων αλλά σε 2-3 καλά παιχνίδια που γίνονται για έσοδα και για την εμπέδωση της Ευρωπαϊκής κοινωνικής συνείδησης(στην Ευρώπη), που συν τοις άλλοις προσφέρουν πολύ χρήμα για τις ΠΑΕ και τίποτα άλλο. Γι αυτό και η ΑΕΚ μετά απ' τον πρόωρο αποκλεισμό της απ' την Ομόνοια ουσιαστικά τελείωσε για πολλά χρόνια και απ' το Ελληνικό πρωτάθλημα και τη θέση της νομοτελειακά θα πάρει οΠΑΟΚ.

Radio Collectiva

Β' Γύρος - 24η αγωνιστική

• Πανιώνιος-Π.Α.Ο.Κ.1-2
• Λεβαδειακός-Ηρακλής3-0
• Πανθρακικός-Αστέρας Τρίπολης0-0
• Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός0-0
• Α.Ε.Κ.-Ξάνθη2-1
• Λάρισα-Εργοτέλης3-2
• Ο.Φ.Η.-Πανσερραϊκός0-0
• Άρης-Θρασύβουλος 2-1

1.	ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ	58
2.	ΠΑΟΚ	49
3.	ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ	47
4.	ΑΕΚ	44
5.	ΛΑΡΙΣΑ	38
6.	ΑΡΗΣ	35
7.	SΚODA ΞΑΝΘΗ	29
8.	ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ	29
9.	ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ	29
10.	ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ	27
11.	ΗΡΑΚΛΗΣ	26
12.	ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ	26
13.	ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ	25
14.	ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ	22
15.	ΟΦΗ	20
16.	ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ	13