Μπορεί το Ιταλικό ποδόσφαιρο να βρίσκεται σε κάμψη εδώ και μια τριετία από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο calciopolis στο οποίο πρωταγωνίστησε η Γιουβέντους, ωστόσο το Ιταλικό ποδόσφαιρο είχε την "τύχη" να βγάλει την ίσως μεγαλύτερη ομάδα που έβγαλε ποτέ και αυτή δεν ήταν άλλη απ' την αιώνια αντίπαλο της παραπάνω "μεγάλης κυρίας"την ομάδα των εργατών της FIAT, τη Γκρανάτα (δηλαδή τη Τορίνο), την μεγαλύτερη ιταλική ομάδα όλων των εποχών.Η μεγάλη Τορίνο(Grande Torino) η οποία ακόμη και σήμερα αποτελεί ένα αξεπέραστο μύθο στις 4/5/1949 60 χρόνια πριν, ενταφιάστικε όταν το αεροπλάνο που μετέφερε σχεδόν όλη την ποδοσφαιρική ομάδα της Τορίνο έπεσε στον λόφο της Σουπέργκα, στοιχίζοντας τον θάνατο σε 31 άτομα, που απαρτίζονταν από τους 18 παίκτες, μέλη της διοίκησης, δημοσιογράφους και το πλήρωμα του αεροσκάφους, όταν επέστρεφε από την Λισαβόνα, όπου είχε δώσει φιλικό με την Μπενφίκα, όλοι νεκροί από τη θρυλική αυτή ομάδα πλην ενός του τραυματία Σαύρο Τόμα.
Ήταν μια δραματική ημέρα για το Ιταλικό, το Ευρωπαϊκό αλλά και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο μιας και η μεγάλη αυτή ομάδα πέρασε στα όρια της ποδοσφαιρικής μυθολογίας μιας και ήταν τρόπον τινά, ο ποδοσφαιρικός πρόγονος της μεγάλης Ουγγαρίας του Φέρεντς Πούσκας, αλλά σε συλλογικό επίπεδο, ήταν η πρώτη ομάδα στην γηραιά ήπειρο που κατάργησε στη πράξη τις "καμινάδες"(σέντρες) και έβαλε τις βάσεις για όλο το σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Ήταν η ομάδα που ανάγκαζε και υποχρέωνε τον κάθε αντίπαλο να υποκλιθεί μπροστά στο μεγαλείο της και να της βγάζει το καπέλο για τα κατορθώματα της. Στο διάβα της προς το θρίαμβο που έγινε τραγωδία έσπασε όλα τα ρεκόρ στην Ιταλία.
Έχει πάρει τα περισσότερα μέχρι σήμερα σερί πρωταθλήματα στο Campionato (πέντε στον αριθμό) 1944/45, 1945/46, 1946/47, 1947/48, 1948/49, έχει πετύχει επίσης μέχρι σήμερα τη μεγαλύτερη νίκη του ιταλικού ποδοσφαίρου με την Αλλεσάντρια 10-0 και την Ρόμα μέσα στη Ρώμη με το επιβλητικό 0-7, κάτι που ακόμα και σήμερα φαντάζει με ακατάρριπτο ρεκόρ.
Αυτή η μεγάλη Τορίνο, η ομάδα των εργατών της πόλης και της FIAT, είχε τις περισσότερες νίκες σε μία σεζόν (με 16 ομάδες στο πρωτάθλημα): 20 νίκες σε 30 αγώνες (1942-43), είχε επίσης τις περισσότερες νίκες σε μία σεζόν (με 21 ομάδες στο πρωτάθλημα): 29 νίκες σε 40 αγώνες (1947-48), τα περισσότερα γκολ στο πρωτάθλημα σε 5 σεζόν: 408 γκολ (1942/43, 1945/46, 1946/47, 1947/48, 1948/49), ήταν η ομάδα που είχε το καλύτερο ποσοστό επίτευξης τερμάτων(γκολ) των γκολ σε μία σεζόν: 3,787 ανά αγώνα (1947/48), το ρεκόρ αυτό είναι ακατάρριπτο έως σήμερα, ήταν η ομάδα που πρωτοεφάρμοσε το επιθετικότερο σύστημα όλων των εποχών 4-2-4 σε συλλογικό επίπεδο, ένα σύστημα που η Ουγγαρία του μεγάλου Πούσκας λίγο αργότερα το έκανε κανόνα και με αυτό διέσυρε την Αγγλία μέσα στο Γουέμπλευ 6-3, στέλνοντας οριστικά στα σκουπίδια το λεγόμενο WM, ένα περέργο σύστημα με 5 αμυντικούς 2 μέσους και 5 επιθετικούς.
Στην ομάδα αυτή όπως και η Χόνβεντ του Πούσκας έιχαν την ατυχία να μην προλάβουν τις διεθνείς διοργανώσεις και λέμε ατυχία γιατί τα ρεκόρ και των δυο θα ήταν ακόμη ακατάρριπτα.
Η Μεγάλη Τορίνο(η μεγάλη αγάπη μας στην Ιταλία μαζί με τη Λιβόρνο) ήταν και παραμένει η ομάδα των εργατών της FIAT, που ακόμη και σήμερα έχει το πιο υγειές συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτή η ομάδα έχει τους περισσότερους οπαδούς ακόμα και σήμερα μέσα στο Τορίνο και είναι ο αιώνιος αντίπαλος της οικογένειας Ανιέλι, ιδιοκτήτριας της Γιουβέντους και της ίδιας της Γιουβέντους.
Ο κορμός της ομάδας ήταν ο Βαλεντίνο Ματσόλα(πατέρας του μετέπειτα ηγέτη της Ίντερ Σάντρο) ήταν ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης ανάμεσα σε μία ενδεκάδα που ήταν πολλοί μπαλαδόροι ονόματα θρύλοι για το Ιταλικό calcio που μιλούσαν στο τόπι!
Ο Μπατσικαλούπο, ο Μπαλαρίν, ο Οσόλα, ο Γκρέζαρ, ο Καστιλιάνο, ο Γκαμπέτο, ο Γκράβα, ο Λόικ, ο Σούμπερτ, ο Ριγκαμόντι, εργάτες στη βιομηχανία της FIAT που η οικογένεια Ανιέλι έδινε "γην και ύδωρ" για να τους αποκτήσει αλλά αυτοί εκεί στην ομάδα του προλεταριάτου του Τορίνο εκφράζοντας ποδοσφαρικά το ανειρήνευτο ταξικό πόλεμο ανάμεσα στην αστική τάξη και τους εργάτες διαμέσου ποδοσφαίρου.
Από τότε το μελαγχολικό απόγευμα της 4ης Μαϊου του 1949, εξήντα χρόνια μετά το Φιλαντέλφια το γήπεδο που μεγαλούργησε η «Invincibile Granata», η αήττητη «Γκρανάτα», παραμένει ένα άδειο αυτό κουφάρι, για να θυμίζει το μεγαλύερο θρύλο του Ιταλικού ποδοσφαίρου την Τορίνο...
Κολλεκτίβα Σπόρτς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου