Ξεκίνησε το παραμύθι....

Και ενώ καίγονταν η Αττική και μέρος της χώρας αυτοί τον χαβά τους.
Τα κέρδη τους, τα τηλεοπτικά δικαιώματα και φυσικά το κατά τους Ρωμαίους δουλοκτήτες "άρτον και θεάματα" για μια ακόμη φορά αποτέλεσε μηχανισμό συνολικού αποπροσανατολισμού από τα βασικά που είναι και το περιβάλλον. Που σαφώς είναι μια πολύ πιο σοβαρή υπόθεση από το ποδόσφαιρο και ειδικά το επαγγελματικό που ένα πολύ μεγάλο μέρος των κατευθυνόμενων οπαδών κάθε λογής και κοπής δεν μπορεί να καταλάβει ούτε τα στησίματα του ούτε την ίδια του φύση που είναι αυτή που όλοι γνωρίζουν και το σύστημα καθαγιάζει δια των κονδυλοφόρων του και όχι μόνο.
Ένα σάπιο οικοδόμημα δεν φτιάζει με μερεμέτια ούτε γίνεται πιο δίκαιο στις αποφάσεις του με την εναλλαγή των πατρώνων και των εργολάβων του, αλλά με το γκρέμισμα του και την
επιστροφή του σε άλλου είδους οικοδόμημα.
Τέλος πάντων για φέτος μετά τις διακοπές μας, όπως όλη η "οικογένεια" των ιστολογίων μας θα είναι εντελώς διαφορετική με ένα, άντε δυο ποστ το μήνα ίσως και το τρίμηνο και ειδικά για το ράδιο κολλεκτίβα (το οποίο θα στραφεί αποκλειστικά και μόνο σε επιστημονικά και ιστορικά θέματα), έτσι και το collectivasports ειδικά για τη superleague, δεν πρόκειται να γραφτεί κανένα άλλο post και ο λόγος είναι απλός, σιγά - σιγά πρέπει να αδειάζουμε τα γήπεδα και να υποστηρίζουμε στη βάση του το μαζικό λαϊκό αθλητισμό και όχι τις εταιρίες που εκπροσωπούν.
Η κάθε ΠΑΕ είναι αυτή που αποφασίζει για τα του οίκου της και όχι οι οπαδοί που τις περισσότερες φορές είναι κατευθυνόμενοι από τις αντιπολιτεύσεις των ίδιων των ΠΑΕ η τους διάφορους "γυρολόγους" manager που θέλουν να πουλήσουν την "πραμάτεια τους"(τους παίκτες που εκπροσωπούν) με όρους δουλοκτησίας και οι οποίοι διασυνδέονται με τον καθόλου χρήσιμο αθλητικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
Πριν σας πούμε τις εκτιμήσεις μας για φέτος(αδιάφορες και άνευ ουσίας) να πούμε τούτο.
Κανένας φίλος καμιάς ομάδας δεν είναι η ομάδα, μιας και οι ομάδες είναι Π(ΑΕ), με ΔΣ, με μερίσματα, εφημερίδες οπαδικές και μη, καθώς και manager που κάνουν scouting για να αγοράζουν φτηνότερα και χωρίς μίζες το υλικό που αυτοί εκτιμούν ότι μπορεί να τους ικανοποιήσει.
Είναι άλλο πράγμα να είναι φίλος μιας ομάδας, η να υποστηρίζεις μια ομάδα και άλλο να λες ότι είσαι.
Είναι άλλο πράγμα η ΠΑΕ και άλλο ο σύλλογος που υποστηρίζει ο καθένας η, η κάθε μια.
Είναι άλλο πράγμα να σου αρέσει η μπάλα και άλλο να λες υποστηρίζω το Χ η τον Ψ σύλλογο. Είναι άλλο πράγμα επίσης να υποστηρίζεις μια ομάδα και άλλο πράγμα να έχεις άλλη γνώμη απ' την κυρίαρχη που σπρώχνεται από τους επιτήδειους μέσα απ' τις ΠΑΕ.
Ποτέ και πουθενά σε επίπεδο επαγγελματικού ποδοσφαίρου οι αγώνες δεν παίζονταν μόνο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους και φυσικά δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή στο επίπεδο της δικαιοσύνης, πάντα σε αυτό το σύστημα, πάνω και μέσα στο δίκαιο του οικονομικά ισχυρού, των χορηγών και των χρημάτων που ξοδεύονται. Αυτός που δίνει τα περισσότερα αυτός νομοτελειακά θα υπερισχύει και η παρακολούθηση αυτού του "προϊόντος" (καθόσον αυτοί που το διοικούν το βλέπουν έτσι), όλοι από τον πρώτο έως τον τελευταίο έχουν μερίδιο ευθύνης και η συμμετοχή τους και μόνο σημαίνει συνενοχή.
Επειδή τα αυτονόητα για πολλούς είναι δύσκολα πράγματα, επαναλαμβάνουμε πως δεν υποστηρίζουμε τίποτα από τα παραπάνω(ως δική μας γνώμη), απλώς τα εντοπίζουμε, τα επισημαίνουμε και τα καταγράφουμε μπας και αδειάσουν επιτέλους οι κερκίδες και πάμε να παίξουμε μπάλα ξανά στις αλάνες(που επίσης δεν είναι το όνειρο μας αυτές αλλά ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός με επιστημονική βάση), πως μέσα σε αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα τα μπαλώματα θα παραμένουν μπαλώματα και πριν ξηλωθούν θα αποδείχνουν συνεχώς πως καπιταλισμός και επαγγελματικό ποδόσφαιρο πάνε πακέτο, πως το δεύτερο είναι η απόλυτη αντανάκλαση του καπιταλιστικού εποικοδομήματος. Πως αν δεν γνωρίζεις πως λειτουργεί κάτι δεν μπορείς να τα αλλάξεις, πως άλλο το ηθικό και άλλο το νομοτελειακό. Όπου η ηθική του δικαίου πήγε να υποκαταστήσει τη νομοτελειακή λειτουργία ενός αντικειμένου, απλά το ισχυροποιούσε και καλλιεργούσε αυταπάτες.
Επαγγελματικό ποδόσφαιρο και δικαιοσύνη δεν γίνεται τέλος και ας θυμίσουμε τα calciopolis και τα κάθε λογής σκάνδαλα στις ανεπτυγμένες ποδοσφαιρικά χώρες.
Αυτά τα "ολίγα", γιατί θέλουμε να γίνεται κατανοητό αυτό που λέμε και που τελικά αναδείχνει γιατί δεν μας αφορά και η superleague ούτε και ποιος θα το πάρει.
Α και κάτι άλλο, το "προϊόν" αυτό μπορεί και για μικρά χρονικά διαστήματα να έχει και χαρακτηριστικά δικαιοσύνης για να μπορεί να πουλήσει, αλλά μετά μια απ' τα ίδια...
Πάμε και στο αδιάφορο δια ταύτα, δηλαδή τις εκτιμήσεις μας για το τι θα δούμε φέτος.
Η φετινή λίγκα είναι μία λίγκα τεσσάρων ταχυτήτων και μιας ενδιάμεσης ανάμεσα στην δεύτερη και την τρίτη.
Στην πρώτη ανήκουν οι Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ, στη δεύτερη οι ομάδες της Θεσσαλονίκης, σε μια ενδιάμεση ο Πανιώνιος, η Λάρισα και η Ξάνθη, στην τρίτη ταχύτητα ο Εργοτέλης, τα Γιάννενα, ο Ατρόμητος και η Τρίπολη και στην τέταρτη η Καβάλα, ο αποδυναμωμένος Λεβαδειακός και ο Πανθρακικός.
Στην πρώτη ταχύτητα: ο Ολυμπιακός παραμένει το μεγάλο φαβορί αν περάσει τις 4 πρώτες αγωνιστικές αλώβητος, ο Κετσπάγια είναι καλός προπονητής και φυσικά χωρίς καμία ενίσχυση απ' τα αριστερά εκεί υπάρχει ο Λεονάρντο(λίρα 100).
Ο Παναθηναϊκός με τον Λέτο(πολύ μεγάλη στόφα παίχτη) στα καλά του κάνει για 5 παίχτες μαζί(ο ρόλος του ηγέτη και στον αγωνιστικό χώρο έχει μεγάλη σημασία) μπορεί να χτυπήσει τον τίτλο αν φυσικά βελτιώσει την άμυνα του και στο επίπεδο της διοίκησης της ΠΑΕ δεν πέσουν οι διαφαινόμενες τρικλοποδιές εκ των έσω.
Η ΑΕΚ είναι η καλύτερη ΑΕΚ της δεκαετίας και είναι απορίας άξιον πως μια ομάδα χωρίς χρήματα, με απλήρωτο τον προπονητή της από το Νοέμβριο πως υπάρχουν ακόμα οπαδοί της που τον βρίζουν και μάλιστα με χυδαίο τρόπο. Η ΑΕΚ μετά την περυσινή περιπέτεια που παραλίγο να φτάσει στα όρια της αυτοκαταστροφής, με σημαία τον Μπάγιεβιτς και με ηγέτη αυτή τη σπουδαία φυσιογνωμία(που μπορεί προπονητικά εμείς να πιστεύουμε πως είναι απαρχαιωμένος, όχι όμως ξεπερασμένος, ωστόσο δεν έχει καμία σημασία τι λέμε εμείς).
Αν ο Σκόκο δεν πωληθεί στον Παναθηναϊκό και οι φτηνές αλλά πολύ καλές λύσεις(εκεί φτάνει το χέρι μου εκεί κρεμάω το καλάθι μου), όπως ο Γκερέιρο, η ο Λεονάρντο δεθούν θα κάνουν ένα υπερηχητικό σύνολο, έτοιμο για τον τίτλο το Μαϊο.
Συμπέρασμα για την πρώτη ταχύτητα σε επίπεδο μεταγραφών.
Ο Ολυμπιακός θέλοντας να αγοράσει όχι από το πρώτο ράφι, αλλά από το πρώτο των πρώτων καθυστέρησε τόσο πολύ σε επίπεδο αριστερού χαφ(εδώ αποκλείστηκαν οι υπερπαιχταράδες Γκουτιέρες, Μόουτσε και ο σούπερ Λέτο δεν ήταν στα υπόψιν), ψάχνοντας για παίχτες ακόμα καλύτερους από αυτούς που αναφέραμε αλλά στις ηλικίες αυτές(απο 20-27) δεν έρχονται στην Ελλάδα και έτσι δεν πήρε τίποτα άλλο για την θέση αυτή, παίχτες που παίζουν σε οποιαδήποτε ομάδα της Ευρώπη, επιλέγοντας να δοκιμάσει στη θέση αυτή τους Σοϊλέδη, Ζαϊρί και Λεονάρντο. Πήρε τους Μέλμπεργκ, Μαρέσκα, Νταρμπισαϊρ (που είναι πολύ καλές μεταγραφές, μεταγραφές και που καμία άλλη ελληνική ομάδα δεν μπορεί να κάνει, αυτές που λέμε από το πολύ πρώτο ράφι) και τον Ζαϊρί που είναι γνωστός απ' τον Αστέρα και την Σοσό.
Ο Παναθηναϊκός, αντέγραψε τον Ολυμπιακό του 2001 στις μεταγραφές με την απόκτηση μεγάλων ονομάτων αλλά μεγάλης ηλικίας και αμφιβόλου εύκολης προσαρμογής αρχής γενομένης με τον Ζιλπέρτο(περσινή μεταγραφή που φέτος μπορεί να αποδώσει), του Σισέ(αμφιβόλου αξίας μεταγραφή για μας) και της καλύτερης μεταγραφής του Παναθηναϊκού εδώ και δεκαετίες του Σεμπάστιαν Λέτο, οι υπόλοιπες είναι φτηνές λύσεις και με τον αποκλεισμό του από το champions league, θα αναγκαστεί να δώσει κάμποσους ακόμη έχοντας βάλει στο μάτι όμως τους Σκόκο και Τζεμπούρ της ΑΕΚ, γενικά ψώνισε απ' το πρώτο ράφι, όσο για τον Κατσουράνη μην τρελαθούμε κι όλας είναι μεταγραφή από δεύτερο ίσως και τρίτο ράφι, τους δούλεψε η ΑΕΚ για τα καλά εδώ, που πήρε και από εκεί το κατιτί της.
Απ' την ΑΕΚ, έφυγε ο Κυργιάκος και είναι υπ' ατμών ο Τζεμπούρ(για μας πολύ καλές κινήσεις, ξέρει τι κάνει Μπάγιεβιτς) και με την προσθήκη όσων μπήκαν και θα μπουν στη συνέχεια η ΑΕΚ φέτος με τις επιτυχημένες αγορές απ' τα χαμηλότερα ράφια θα κάνει εξαιρετική πορεία.
Στην δεύτερη ταχύτητα: O ΠΑΟΚ φέτος έχει μαζέψει όλους όσους του έλειπαν για να ολοκληρώσουν το πάζλ μιας δυναμικής ομάδας που μπροστά κάλυψε τα κενά της με τους Φιλομένο και Κοστιανικούλη, ενώ πίσω γέμισε με ξυλοκόπους, δύναμη του η έδρα του φυσικά.
Ο Άρης φέτος έδειξε πως είναι έτοιμος να κάνει το μεγάλο άλμα, τόσο ποιοτικό ρόστερ έχει μόνο ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός στην Ελλάδα, όμως κατά τη γνώμη μας θα είναι μαζί με την ΑΕΚ στην τετράδα με πολύ κόπο, κυρίως γιατί είναι ομάδα ψυχολογίας και πρέπει να δεθεί.
Ο Ηρακλής έχει τον καλύτερο προπονητή του πρωταθλήματος και τον βλέπουμε για το UEFA, παρότι το ρόστερ του είναι κατώτερο από πολλές ομάδες της κατηγορίας.
Να πούμε πως με τον Προτάσοφ στον πάγκο όλοι οι Θεσσαλονικείς και οι τρείς του κέντρου, θα φάνε ηχηρά χαστούκια στο Καυτατζόγλειο και ειδικά ο Ολυμπιακός που αν τον είχε κρατήσει ως προπονητή σήμερα θα ήταν άλλα δέκα χρόνια μπροστά.
Η ενδιάμεση ταχύτητα: Oι Πανιώνιος Λάρισα και Ξάνθη θα κινηθούν μέχρι το UEFA και σε μια γενικευμένη μετριότητα με εξάρσεις και με υφέσεις που θα θυμίζουν μια μελαγχολική αλλά συμπαθή μπαλάντα που όλη της η δύναμη θα εξαντλείται στην έδρα τους.
Στην τρίτη ταχύτητα: Οι Εργοτέλης, τα Γιάννενα, ο Ατρόμητος και η αποδυναμωμένη Τρίπολη είναι οι ομάδες που εύκολα η δύσκολα θα σωθούν και που θα κάνουν ζημιά στους μεγάλους κυρίως στα εκτός έδρας παιχνίδια.
Στην τέταρτη ταχύτητα: Η Καβάλα, ο πολύ αποδυναμωμένος για φέτος Λεβαδειακός και ο Πανθρακικός, δύσκολα θα σωθούν μιας και η μεσοεπιθετική λειτουργία τους δεν θα επιτρέπει την επίτευξη τερμάτων ούτε στις έδρες τους, όσο για την αμυντική τους λειτουργία βλέπουμε μια ειπείν ασυνεννοησία.
Φυσικά τίποτα απ' όσα γράφουμε(σε επίπεδο αγωνιστικό) μπορεί να μην επιβεβαιωθεί και μακάρι, αλλά "η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται", εξάλλου στον αγωνιστικό χώρο, τίποτα απ' όσα συμβαίνει δεν είναι αποτέλεσμα τύχης η ατυχίας, είναι αποτέλεσμα τυχαίου και αναγκαιότητας, είναι δηλαδή συνδυασμός διαλεκτικής ανάπτυξης στον αγωνιστικό χώρο και δυναμικής στο ρόστερ. Όλα είναι θέμα στησίματος της ομάδας, ψυχραιμίας στην τελική προσπάθεια και ματ στην αντίπαλη άμυνα με το κατάλληλο σουτ, παράλληλα και με τα εξωαγωνιστικά τα οποία είναι αποτέλεσμα της γενικευμένης επαγγελματικοποίησης.

Collectiva sports.